Xares ha sido desde tiempos inmemoriales un pueblo eminentemente agrícola y ganadero. El campo y el ganado han sido el único sustento con el que han podido sobrevivir y salir adelante sus habitantes, empleando para ello toda clase de herramientas, artilugios y aperos como los que detallamos a continuación, si bien ahora que la vida es tranquila y sosegada y son muy pocos los que se dedican a estas labores la mayoría de estos aparatos están en desuso y olvidados en algún lugar de la cuadra, si no han desaparecido.
Xares foi desde tempos inmemoriais un pobo eminentemente agrícola e gandeiro. O campo e o gando foron o único sustento co que puideron sobrevivir e saír adiante os seus habitantes, empregando para iso toda clase de ferramentas, enxeños e aperos como os que detallamos a seguir, se ben agora que a vida é tranquila e sosegada e son moi poucos os que se dedican a estes labores a maioría destes aparellos están en desuso e esquecidos nalgún lugar da corte, se non desapareceron.
Xares a été depuis
des temps immémoriaux un peuple éminemment agricole et d'élevage. Le domaine et
le bétail ont été le seul soutien avec lequel ils ont pu survivre et sortir en
avant leurs habitants, en employant pour cela toute classe d'outils, artilugios
et aperos comme ceux que nous détaillons ensuite, bien que maintenant que la vie
est tranquille et calmée et sont très peu ceux qui sont consacrés à ces tâches
la majorité de ces appareils sont en désuétude et oublié dans un certain lieu du
hall, s'ils n'ont pas disparu.
Xares has been from immemorial times a town eminently agriculturist and cattle dealer. The field and the cattle have been the only sustenance with which they have been able to survive and to leave ahead their inhabitants, using for it all class of tools, devices and aperos like which we detailed next, although now that the life calm and is calmed and are very few those that are dedicated to these workings most of these apparatuses are in disuse and forgotten in some place the block, if they have not disappeared.
Xares has been from immemorial times a town eminently agriculturist and cattle dealer. The field and the cattle have been the only sustenance with which they have been able to survive and to leave ahead their inhabitants, using for it all class of tools, devices and aperos like which we detailed next, although now that the life calm and is calmed and are very few those that are dedicated to these workings most of these apparatuses are in disuse and forgotten in some place the block, if they have not disappeared.
.jpg)

FORCADO : O
forcado é sinónimo de grampa ou forquilla, é moi similar á espalladoira, se ben
esta ten os dentes mais curtos.
FORCADO
: Celui forcado est synonime de
fourche ou forquilla, il est très semblable à l'espalladoira, bien que celle-ci
ait les dents plus courtes.
FORCED : The forced one is synonymous of bracket or forquilla,
is very similar to espalladoira, although this one has the short teeth but.


ANGAZO
: Instrumento
agrícola que consta dun longo mango de madeira en cuxo extremo vai unha travesa
con dentes que poden ser de madeira ou de ferro e que serve para xuntar ou
espallar a herba, palla, follas, etc. Nalgúns sitios tamén se chámalle engazo.
ANGAZO
: Instrument
agricole qui est composé d'une longue mangue de bois dans l'extrémité duquel va
un mauvaise avec des dents qui peuvent être de bois ou de fer et que sert à
rassembler ou à disperser l'herbe, la paille, les feuilles, etc.. Dans quelques
emplacements aussi lui on appelle engazo.
ANGAZO
: Agricultural
instrument that consists of a long wood handle in whose end a crossbeam with
teeth that can be of wood or iron and that serves to join or to scatter the
grass, straw, leaves goes, etc. In some sites also engazo is called to him.
CUERNO DE LA PIEDRA
: Es un cuerno de vaca que
los segadores llevan colgado a la cintura, lleno de agua, junto con la piedra de
afilar, para afilar la guadaña cuando fuese necesario. Para que el agua no se
estropease, iba tapada con helechos .

CORNO DA PEDRA:
É un corno de vaca
que os segadores levan colgado á cintura, cheo de auga, xunto coa pedra de
afiar, para afiar a gadaña cando fose necesario. Para que o auga non se
estragase, ía tapada con helechos.
CORNE DE LA PIERRE: C'est une corne de vache que les moissonneuses ont accrochées à la ceinture, abondance d'eau, avec la pierre d'aiguiser, pour aiguiser la faux quand il était nécessaire. Pour que l'eau ne soit pas abîmée, allait femme voilée avec des fougères.
CORNE DE LA PIERRE: C'est une corne de vache que les moissonneuses ont accrochées à la ceinture, abondance d'eau, avec la pierre d'aiguiser, pour aiguiser la faux quand il était nécessaire. Pour que l'eau ne soit pas abîmée, allait femme voilée avec des fougères.
HORN
OF THE STONE : It is a cow
horn that the harvesters take hung to the waist, water plenty, along with the
stone to sharpen, to sharpen the scythe when it was necessary. So that the water
did not spoil, woman who hides herself with mantel with ferns went.
LA PIEDRA DE AFILAR : Llamada también
antiguamente piedra de agua y esmeril, es un instrumento empleado en la mejora y
mantenimiento de los "filos" de los cuchillos y otros utensilios con filo, como
las tijeras, hoces, guadañas, etc., con diferentes tamaños dependiendo de su uso
específico, generalmente las portátiles, las que se usan sobre todo para afilar
la guadaña, hoces, cuchillos, etc. y que es la que lleva el segador junto con el
cuerno de la piedra.Son de forma de paralelepípedo y se encuentran con
diferentes grados, dependiendo del grano de la piedra, por regla general un
grano fino corresponde con una piedra de afilar densa y al afilar elimina menos
material del filo y permite hacer ajustes finos, mientras que un grano mayor
corresponde a una piedra más porosa, elimina más material del filo. El grado de
las piedras de afilar se proporciona en números y éstos indican la densidad de
grano en la piedra.Se extrae generalmente de minas, una de las más afamadas en
Europa son "Ardenas" en Bélgica que tienen un color característico gris
amarillento. Generalmente una buena piedra de afilar es de precio bastante alto
debido a la dificultad de encontrar buenas vetas de material. La denominación
piedra de agua viene de que es habitual añadir agua para eliminar los residuos
del afilado, esta práctica ha hecho que se acabe denominando "Piedra de agua".
La capacidad de absorción de agua les confiere la virtud de empaparse de ella y
al usarla para el afilado, hacerlo en húmedo y por tanto en frio, y así mantener
el temple del acero.
A PEDRA DE AFIAR: Chamada tamén antigamente pedra de auga e esmeril, é un instrumento empregado na mellora e mantemento dos "fíos" dos coitelos e outros utensilios con fío, como as tesoira, foces, gadañas, etc., con diferentes tamaños dependendo do seu uso específico, xeralmente as portátiles, as que se usan sobre todo para afiar a gadaña, foces, coitelos, etc. e que é a que leva o segador xunto co corno da pedra.Son de forma de paralelepípedo e atópanse con diferentes graos, dependendo do gran da pedra, por regra xeral un gran fino corresponde cunha pedra de afiar densa e ao afiar elimina menos material do fío e permite facer axustes finos, mentres que un gran maior corresponde a unha pedra máis porosa, elimina máis material do fío. El grado das pedras de afiar proporciónase en números e estes indican a densidade de gran na pedra.Extráese xeralmente de minas, unha das máis afamadas en Europa son "Ardenas" en Bélgica que teñen unha cor característico gris amarelado. Xeralmente unha boa pedra de afiar é de prezo bastante alto debido á dificultade de atopar boas vetas de material. A denominación pedra de auga vén de que é habitual engadir auga para eliminar os residuos do afiado, esta práctica fixo que se acabe denominando "Pedra de auga". A capacidade de absorción de auga confírelles a virtude de empaparse dela e ao usala para o afiado, facelo en húmido e polo tanto en frio, e así manter o tempero do aceiro.

A PEDRA DE AFIAR: Chamada tamén antigamente pedra de auga e esmeril, é un instrumento empregado na mellora e mantemento dos "fíos" dos coitelos e outros utensilios con fío, como as tesoira, foces, gadañas, etc., con diferentes tamaños dependendo do seu uso específico, xeralmente as portátiles, as que se usan sobre todo para afiar a gadaña, foces, coitelos, etc. e que é a que leva o segador xunto co corno da pedra.Son de forma de paralelepípedo e atópanse con diferentes graos, dependendo do gran da pedra, por regra xeral un gran fino corresponde cunha pedra de afiar densa e ao afiar elimina menos material do fío e permite facer axustes finos, mentres que un gran maior corresponde a unha pedra máis porosa, elimina máis material do fío. El grado das pedras de afiar proporciónase en números e estes indican a densidade de gran na pedra.Extráese xeralmente de minas, unha das máis afamadas en Europa son "Ardenas" en Bélgica que teñen unha cor característico gris amarelado. Xeralmente unha boa pedra de afiar é de prezo bastante alto debido á dificultade de atopar boas vetas de material. A denominación pedra de auga vén de que é habitual engadir auga para eliminar os residuos do afiado, esta práctica fixo que se acabe denominando "Pedra de auga". A capacidade de absorción de auga confírelles a virtude de empaparse dela e ao usala para o afiado, facelo en húmido e polo tanto en frio, e así manter o tempero do aceiro.
LA PIERRE D'AIGUISER : Appel
aussi anciennement pierre eau et émeris, est un instrument employé dans
l'amélioration et le maintien des "bords" des couteaux et autres ustensiles avec
bord, comme les ciseaux, faucilles, faux, etc., avec différentes tailles suivant
son utilisation spécifique, généralement ce qui est portatives, celles qui sont
utilisées surtout pour aiguiser la faux, faucilles, couteaux, etc. et qui est
celle qui porte le faucheur avec la corne de la pierre.Ils sont de forme de
paralelepípedo et ils se trouvent avec différents degrés, suivant le grain de la
pierre, en règle générale un grain fin revient avec une pierre d'aiguiser dense
et en aiguisant élimine moins matériel du bord et il les permet de rendre des
ajustements fins, tandis qu'un grain plus grand correspond à une pierre plus
poreuse, élimine davantage de matériel du bord. Le degré des pierres d'être
aiguisé est fourni dans des nombres et ceux-ci indiquent la densité de grain
dans la pierre.Il est extrait généralement de mines, une de des rendues célèbres
en Europe sont "Ardenas" en Belgique qui ont une couleur caractéristique grise
jaunâtre. Généralement bonne pierre d'aiguiser est de prix assez haut étant
donné la difficulté de trouver de bonnes veines de matériel. La dénomination
pierre d'eau vient de duquel il est habituel d'ajouter de l'eau pour éliminer
les résidus de de celui aiguisé, cette pratique a fait qu'elle soit fini en
appelant "Pierre d'eau". La capacité d'absorption d'eau leur confère la vertu
d'être trempée de d'elle et en l'utilisant pour celui aiguisé, le faire dans
humide et par conséquent en froid, et ainsi maintenir le temps de l'acier.
THE
STONE TO SHARPEN : Call also
formerly stone of water and emery, is an instrument used in the improvement and
maintenance of the "edges" of the knives and other utensils with edge, like the
scissors, sickles, scythes, etc., with different sizes depending on its specific
use, generally the portable ones, those that are used mainly to sharpen the
scythe, sickles, knives, etc. and that is the one that along with takes to the
harvester the horn of the stone. They are of paralelepípedo form and they are
with different degrees, depending on the grain of the stone, as a rule a fine
grain corresponds with a stone to sharpen dense and when sharpening it
eliminates less material of the edge and allows to make adjustments fine,
whereas a greater grain corresponds to one more a more porous stone, eliminates
more material of the edge. The degree of stones to sharpen is provided in
numbers and these indicate the density of grain in the stone. It is extracted
generally of mines, one of the most made famous in Europe are "the Ardennes" in
Belgium that have a yellowish gray characteristic color. A good stone to sharpen
generally is of quite high price due to the difficulty to find good veins of
material. The denomination water stone comes from which he is habitual to add
water to eliminate the remainders of the sharpened one, this practice has caused
that is ended up denominating "water Stone". The capacity of water absorption
confers the virtue to them to be soaked of her and when using it for the
sharpened one, doing it in humid and therefore in cold, and thus to maintain the
weather of the steel.
GUADAÑA : es una herramienta agrícola que se usa para segar la
hierba a ras de tierra. Está formada por una hoja curvada, alargada, terminada
en punta y con un mango largo que se maneja con las dos manos, para lo que lleva
un agarre mas abajo de la empuñadura. GADAÑA : é unha ferramenta agrícola que se usa para segar a
herba a ras de terra. Está formada por unha folla curvada, alongada, terminada
en punta e cun mango longo que se manexa coas dúas mans, para o que leva un
apreixe mais embaixo da empuñadura. FAUX
: c'est un
outil agricole qui est utilisé pour faucher l'herbe à régularité de terre. Elle
est formée par une feuille courbée, élargie, terminée en pointe et avec une
longue mangue qui est maniée avec les deux mains, ce pourquoi elle porte un
saisissez plus sous l'empuñadura. SCYTHE
: it is an
agricultural tool that is used to harvest the grass to earth evenness. It is
formed by a leaf curved, extended, finished in end and with a long handle that
is handled with the two hands, for which takes takes hold but under the grip.
MALLO
o Piertigo:
utensilio formado por dos palos, uno largo, la mangueta, y otro más corto, la
pértiga, unidos por una correa. Se usa para mallar los cereales o las legumbres.
Las piezas de cuero por la que se unen los palos son dos, cidoiro (la de la
pértiga) y carrachola (la de la mangueta). MALLO ou
Piertigo: utensilio formado por dous paus, un longo, a tubo de entroncamento, e
outro máis curto, a pértega, unidos por unha correa. Úsase para mallar os
cereais ou os legumes. As pezas de coiro pola que se unen os paus son dous,
cidoiro (a da pértega) e carrachola (a da tubo de entroncamento).
MAILLE ou Piertigo : ustensile formé par deux bois, une
longueur, ce qui est mangueta, et un autre plus court, le poteau, unis par une
courroie. On utilise pour mailler les céréales ou les légumes. Les pièces de
cuir par laquelle on unit les bois sont deux, cidoiro (celle du poteau) et
carrachola (celle de de ce qui est mangueta). MALLO or Piertigo: utensil formed by two woods, a length, the
mangueta, and shorter other, the pole, united by one draws out. It is used to
mallar cereals or vegetables. The leather pieces by which the woods are united
are two, cidoiro (the one of the pole) and carrachola (the one of the mangueta).
HOZ : herramienta formada por un mango de madera unido a una
hoja curva de hierro. Se emplea para ceifar o rozar. Como en la mayoría de los
utensilios la forma y el tamaño varían en cada comarca.
FOZ : ferramenta formada por un mango de madeira unido a unha folla curva de ferro. Emprégase para ceifar ou rozar. Como na maioría dos utensilios a forma e o tamaño varían en cada comarca. FAUCILLE : outil formé par une mangue de bois unie à une feuille bombée de fer. On emploie pour ceifar ou dégager. Comme dans la majorité des ustensiles la manière et la taille varient dans chaque secteur. SICKLE : tool formed by a wood handle together with a curved iron leaf. One is used to ceifar or to graze. As in most of the utensils the form and the size they vary in each region.
CARDIÑA
: Hoz pequeña con mango largo de
madera. Su filo está hecho de metal y tiene forma de media luna. Se emplea para
podar las ramas de los árboles, accediendo a donde no se puede llegar con las
manos. CARDIÑA : Foz pequena con
mango longo de madeira. O seu fío está feito de metal e ten forma de vidro
triplo. Emprégase para podar as ramas das árbores, accedendo a onde non se pode
chegar coas mans. CARDIÑA :
Petite faucille avec longue mangue de bois. Son bord est fait de métal et a
forme d'une demi - lune. Il est employé pour podar les branches des arbres, en
accédant à où il ne peut pas arriver avec les mains.
CARDIÑA
: Small sickle with long wood
handle. Its edge is done of metal and has form of average moon. One is used to
prune the branches of the trees, acceding at where it is not possible to be
arrived with the hands.




FOZ : ferramenta formada por un mango de madeira unido a unha folla curva de ferro. Emprégase para ceifar ou rozar. Como na maioría dos utensilios a forma e o tamaño varían en cada comarca. FAUCILLE : outil formé par une mangue de bois unie à une feuille bombée de fer. On emploie pour ceifar ou dégager. Comme dans la majorité des ustensiles la manière et la taille varient dans chaque secteur. SICKLE : tool formed by a wood handle together with a curved iron leaf. One is used to ceifar or to graze. As in most of the utensils the form and the size they vary in each region.
