

Viana do Bolo está situada en un pequeño promontorio, rodeada por uno de los brazos del embalse de Bao y coronada por los restos de la antigua fortaleza medieval, construída en la Edad Media, en torno a la cual girará el devenir histórico de estas tierras y fué en el año 1180, cuando llegó aquí Fernando II de León, que encuentra la fortaleza destruída, la reedifica y repuebla la villa. Durante las guerras carlistas el castillo fué aspillerado para vigilar a las "partidas" que merodeaban por la zona.Este castillo, con las tierras circundantes, gozaban de fueros y gobierno propio, pero los continuos cambios de dueños motivaron varios enfrentamientos y desperfectos en su construcción.
La Torre del Homenaje, llamada también Torre de Viana o Castillo de Viana, perteneció a Fernando Osorio de Castro y luego a Pedro Enríquez, siendo más tarde cuando Felipe II lo erigió en cabeza de marquesado a favor de Pedro Pimentel, hijo del conde de Benavente. En el siglo XV, tras sucesivos conflictos, tuvo que ser reconstruida y durante las guerras carlistas fue de nuevo escenario de los enfrentamientos.En el siglo XVIII, se derribó buena parte de la muralla exterior del castillo, quedando la torre como cárcel de la villa, destino habitual en gran número de fortalezas de la época, conservándose solo actualmente la Torre del homenaje, declarada monumento histórico artístico el 22 de Abril de 1949, con sus muros monótonos, el paramento angular y las ventanas enrejadas.

Pese a las vicisitudes de la historia,en Viana, las bellas y poderosas fórmulas de su arquitectura han prevalecido a lo largo de los años, destacando la plaza mayor, que es el centro de la vida de la villa, donde se encuentra el ayuntamiento y una bella fuente en el centro de la plaza, conmemorativa de los dirigentes de un alzamiento liberal en la primera mitad del siglo XIX, en 1846, destacando sus edificios barrocos con soportales y donde el frontón semicircular, los pináculos, las gárgolas y la balconada coexisten con nobles galerías acristaladas.
Es desde aquí donde se inicia la subida por el casco antiguo, pasando por un túnel, hasta la cúspide del montículo donde se levanta la torre del castillo, de estilo gótico, construída en el siglo XV, pasando por la iglesia parroquial, que conserva una ventana prerrománica del siglo XIX, de probable origen mozárabe.
Fuera de la villa, muy próximas, destacan las iglesias románicas de Bembibre, Grixoa, San Cibrao y Padre Eterno.
También constituyen unas interesantes muestras de arquitectura civil los pazos de Grixoa (Marco de una de las novelas de Blanco Amor), Punxeiro, Fradelo y Humoso, éste último de finales del siglo XVIII, conserva un bonito patio interior representativo de la cultura paciega ourensana.
Podemos encontrar también el hermoso santuario del Padre Eterno, de estilo neoclásico, construído en el siglo XVII, donde el dia de la trinidad se celebra una romería popular.

A torre mestra, chamada tamén Torre de Viana ou Castillo de Viana, perteneceu a Fernando Osorio de Castro e logo a Pedro Enriquez, sendo máis tarde cando Felipe II erixiuno en cabeza de masquesado a favor de Padro Pimentel, fillo do Conde de Benavente.
No século XV, tras sucesivos conflictos, tivo que ser reconstruída e durante as guerras carlistas foi de novo escenario dos enfrontamentos.
No século XVIII, derrubouse boa parte da cortina exterior do castelo, quedando o poste como cárcere do hotel, destino habitual en gran número de fortalezas da época, conservándose só actualmente a Torre mestra, declarada monumento histórico artístico o 22 de Abril de 1949, cos seus muros monótonos, o paramento angular e as fiestras enrelladas.





































En el 1999 comienza su rehabilitación y posterior musealización de la iniciativa del ayuntamiento de O Bolo, concluyéndose las obras en el año 2001.El museo del castillo de O Bolo esta abierto al publico, es de carácter interactivo y permite acercarnos de manera amena y entretenida a la fascinante historia de una fortaleza del sigo XV.
Éste centro de interpretación revela la evolución del castillo desde sus orígenes hasta la actualidad; para ello la exposición cuenta con una recreación de distintos ambientes de época, reproducción de objetos, paneles, textos e ilustraciones que se pueden tocar y usar de manera que el visitante pueda sentirse actor de la historia.
Gracias a su rehabilitación es posible acceder a su terraza y poder visualizar la vista que ofrece la torre que cuenta con veinte metros de altura aproximadamente.Este museo como centro de interpretación consta de dos espacios: la propia torre del homenaje y un edificio anexo construido posteriormente (siglo XVI) y que está adosado a la torre.
Del castillo, aparte de su torre del homenaje, nos han quedado restos de muralla tanto la exterior como la interior con bastiones o baluartes semicirculares en los muros y circulares en las esquinas, el patio de armas y el aljibe.
La Vila de O Bolo, llamada en la antigüedad Volobriga, pertenció en el siglo XV al condado de Lemo. Hasta el siglo XVIII conservó una fortaleza construida a finales del siglo XV, probablemente sobre otra anterior destruida durante la revuelta de los Irmandiños. Contaba de una ancha muralla circular jalonada de torreones, y la torre de Homenaje, así como algunas dependencias más.
Situado na vila do Bolo, é un dos monumentos máis
emblemáticos e importantes da zona. A súa primeira construción data do século
XII (D Pega) ou século XIII (D Sancha). Con posterioridade o castelo pertenceu
aos Condes de Lemos.Con motivo das revoltas dos Irmandiños, o castelo sofre
importantes danos e é volvido construír a finais do século XVI polo patrocinio
do conde de Benavente D. Juan de Pimentel, posuidor das terras do Bolo entre
outras. A finais do século XVI a Villa do Bolo pasa de ser de señorío que hai
que ser de realengo (pasando a depender directamente da coroa).O castelo do
Bolo, tamén chamado do mesmo xeito que o de Viana do Bolo, torre da Homenaxe,
encóntrase no municipio do Bolo, na provincia de Ourense, a 116 Kms. da capital
e chega ata os nosos días despois dunha historia de épocas de destrución, de
abandono, sendo usado como canteira, escola de primaria, cárcere e campo de
festas.No 1999 comeza a súa rehabilitación e posterior musealización da
iniciativa do concello do Bolo, concluíndose as obras no ano 2001.O museo do
castelo do Bolo este aberto ao publico, é de carácter interactivo e permite
achegarnos de maneira amena e entretida á fascinante historia dunha fortaleza do
sigo XV. Este centro de interpretación revela a evolución do castelo desde as
súas orixes ata a actualidade; para iso a exposición conta cunha recreación de
distintos ambientes de época, reprodución de obxectos, paneis, textos e
ilustracións que se poden tocar e usar de maneira que o visitante poida sentirse
actor da historia. Grazas á súa rehabilitación é posible acceder á súa terraza e
poder visualizar a vista que ofrece a torre que conta con vinte metros de altura
aproximadamente.Este museo como centro de interpretación consta de dous espazos:
a propia torre da homenaxe e un edificio anexo construído posteriormente (século
XVI) e que está adosado á torre. Do castelo, ademais da súa torre da homenaxe,
quedáronnos restos de muralla tanto o exterior coma o interior con bastións ou
baluartes semicirculares nos muros e circulares nas esquinas, o patio de armas e
o alxibe.A Vila do Bolo, chamada na antigüidade Volobriga, pertenció no século
XV ao condado de Lemo. Ata o século XVIII conservou unha fortaleza construída a
finais do século XV, probablemente sobre outra anterior destruída durante a
revolta dos Irmandiños. Contaba dunha ancha muralla circular marcada de torres
grandes, e a torre de Homenaxe, así como algunhas dependencias máis.
Situado na vila do Bolo, é un dos monumentos máis
emblemáticos e importantes da zona. A súa primeira construción data do século
XII (D Pega) ou século XIII (D Sancha). Con posterioridade o castelo pertenceu
aos Condes de Lemos.Con motivo das revoltas dos Irmandiños, o castelo sofre
importantes danos e é volvido construír a finais do século XVI polo patrocinio
do conde de Benavente D. Juan de Pimentel, posuidor das terras do Bolo entre
outras. A finais do século XVI a Villa do Bolo pasa de ser de señorío que hai
que ser de realengo (pasando a depender directamente da coroa).O castelo do
Bolo, tamén chamado do mesmo xeito que o de Viana do Bolo, torre da Homenaxe,
encóntrase no municipio do Bolo, na provincia de Ourense, a 116 Kms. da capital
e chega ata os nosos días despois dunha historia de épocas de destrución, de
abandono, sendo usado como canteira, escola de primaria, cárcere e campo de
festas.No 1999 comeza a súa rehabilitación e posterior musealización da
iniciativa do concello do Bolo, concluíndose as obras no ano 2001.O museo do
castelo do Bolo este aberto ao publico, é de carácter interactivo e permite
achegarnos de maneira amena e entretida á fascinante historia dunha fortaleza do
sigo XV. Este centro de interpretación revela a evolución do castelo desde as
súas orixes ata a actualidade; para iso a exposición conta cunha recreación de
distintos ambientes de época, reprodución de obxectos, paneis, textos e
ilustracións que se poden tocar e usar de maneira que o visitante poida sentirse
actor da historia. Grazas á súa rehabilitación é posible acceder á súa terraza e
poder visualizar a vista que ofrece a torre que conta con vinte metros de altura
aproximadamente.Este museo como centro de interpretación consta de dous espazos:
a propia torre da homenaxe e un edificio anexo construído posteriormente (século
XVI) e que está adosado á torre. Do castelo, ademais da súa torre da homenaxe,
quedáronnos restos de muralla tanto o exterior coma o interior con bastións ou
baluartes semicirculares nos muros e circulares nas esquinas, o patio de armas e
o alxibe.A Vila do Bolo, chamada na antigüidade Volobriga, pertenció no século
XV ao condado de Lemo. Ata o século XVIII conservou unha fortaleza construída a
finais do século XV, probablemente sobre outra anterior destruída durante a
revolta dos Irmandiños. Contaba dunha ancha muralla circular marcada de torres
grandes, e a torre de Homenaxe, así como algunhas dependencias máis.


























Algunas de estas fotografías han sido sacadas de la página de Xoan Arco Da Vella:
www.xoanarcodavellanove.spaces.live.com y de los álbumnes fotográficos de Julián Cordovés y Javier Agudo García en la página:
www.castillosnet.org